Po założeniu miasta w XIII w. rolę ratusza spełniał dom kupiecki, w którym znajdowały się komory sukiennicze. Ten dom został rozbudowany. Głubczycki ratusz (kuria) po raz pierwszy został wspomniany w roku 1383.

 W marcu 1945 r. przez powiat głubczycki przetoczył się front wschodni. Miasto Głubczyce zostało zbombardowane, a ratusz spłonął. Jego wypalona ruina po wojnie była stopniowo rozbierana, aż wreszcie pozostał jedynie kikut wieży i obmurowanie parteru. Dopiero w 2006 r. ówczesne władze miasta podjęły się z dobrym skutkiem odbudowy tego obiektu, co zostało zarejestrowane w Kronice Odbudowy Ratusza.

Gotycki kościół parafialny p.w. Narodzenia Najświętszej Marii Panny z XIII w., rozbudowany w XIV w., a następnie w latach 1903-1907 wg projektu M. Hasaka. Wystrój kościoła pochodzi z II połowy. XIX w. i lat 1903-1907. Warto zwrócić uwagę na zabytkowe części świątyni: nadbudowane w późniejszym czasie wieże czołowe (wieża południowa zaopatrzona w barokowy hełm), trzy wczesnogotyckie XIII-wieczne kamienne portale, transept (nawa poprzeczna), laskowaty szczyt frontowy. W części zabytkowej świątyni warto zobaczyć: wczesnogotycki trzynawowy korpus z kruchtą wejściową, kamienne dekoracje roślinne w nawach świątyni, służki o kapitelach kostkowych w kruchcie pod wieżą prezbiterium. Warto także wspomnieć, że w kościele znajdują się ponad 100-letnie 60 głosowe organy - 1422 opus warsztatu organomistrzowskiego Gebruder Rieger z pobliskiego Krnova. W katalogu firmy rokiem ich budowy jest rok 1907.

Kościół i klasztor franciszkanów zostały ufundowane w 1448 roku przez ostatniego księcia - Przemyślidę opawsko-głubczyckiego Jana Pobożnego. Pierwotnie zbudowany był z drewna. W 1476 roku drewniane budynki spłonęły podczas pożaru miasta. Zostały ponownie odbudowane z kamienia z fundacji Jana Pobożnego. Obecny kompleks zbudowany został w latach 1753-1770 wg projektu Jana Innocentego Töppera z Prudnika. Obejmuje on barokowy kościół p.w. św. św. Idziego i Bernardyna i charakterystyczny czteroskrzydłowy klasztor w formie czworoboku z wirydarzem pośrodku. Nad portalem kościoła znajduje się płaskorzeźbione godło zakonu franciszkanów - skrzyżowane ramiona Chrystysa i św. Franciszka z Asyżu. Kościół jest jednonawowy. Wystrój kościoła barokowo-rokokowy. Do klasztoru przylega budynek wzniesiony w 1752 r., w którym niegdyś mieściło się gimnazjum.

Wybudowany został w latach 1876-1879 w stylu eklektycznym jako Urząd Landrata (starostwo powiatowe). Obecnie siedziba władz gminy oraz Urząd Miejski.. Na pierwszym piętrze w części północno-wschodniej znajduje się sala obrad rady miejskiej z przepięknie malowanym sufitem i żyrandolem-pająkiem oraz dekoracjami rzeźbiarskimi na ścianach i drzwiach z II polowy XIX wieku.